ซึ่งภาพนี้ดูผิวเผินไม่ได้มีอะไรผิดแปลก เป็นเพียงภาพคนที่คนกำลังดูอะไรบางอย่าง บางคนก็ดูเฉยๆ บางคนมีรอยยิ้ม บางคนหัวเราะ ซึ่งเด็กคนหนึ่งในภาพก็กำลังหัวเราะอย่างเห็นได้ชัดด้วย แต่เมื่อเรามาดูความเป็นมาของภาพนี้แล้ว..

 มาถึงตรงนี้ ภาพที่เด็กน้อยยืนหัวเราะที่มีคนถูกฆ่าอย่างทารุณ จึงเป็นภาพที่น่าสลดหดหู่ และน่ากลัวอย่างยิ่ง

บุคคลที่ถูกเขวนคอคือนักศึกษาธรรมศาสตร์ ที่ถูกพวกกระทิงแดง (อาชีวะ) ฆ่าตายในสนามฟุตบอล จากนั้นก็เอาเชือกผูกคอ แล้วลากศพวิ่งไปตามสนามหญ้ารอบท้องสนามหลวงกันอย่างสนุกสนาน ลากกันจนสะใจแล้วก็นำมาแขวนไว้ที่ต้นมะขาม ให้คนไทยที่คับแค้นใจรุมแตะ ถีบ และรุมยำตามที่เห็นในภาพ จากนั้นก็นำไปเผานั่งยางกลางท้องสนามหลวง

จุดที่แขวนคอนี้น่าจะอยู่ตรงบริเวณหัวโค้งไปทางสะพานพระปิ่นเกล้า เหตุการณ์ที่เกิดขึ้นมีการนำภาพยนต์มาออกอากาศ ทางช่อง 9 (อสมท.)ในช่วงบ่ายของวันนั้นโดยไม่มีการเซ็นเซอร์ ผู้ทำหน้าที่บรรยายคือนายราชันย์ ฮูเซ็น ซึ่งขณะนั้นมีนายสรรพสิริ วิริยะสิริ เป็นกรรมการ อสมท. แต่พอวันรุ่งขึ้นทั้งสองคนก็ถูกคณะปฏิรูปฯ สั่งปลดออกจาก อส ทม.และทั้งคู่ต้องหลบหนีการไล่ล่าจากฝ่ายรัฐบาล (ปฏิวัติ)

ถามว่ามีช่างภาพไทยถ่ายภาพนี้หรือไม่ ตอบว่ามี แต่ก็ถูกคณะปฏิรูปตามไปยึดฟิล์มยึดภาพถึงโรงพิมพ์

หมายเหตุ: เหตุการณ์ในปี 2519 เป็นการต่อสู้ทางความคิด ที่คนไทยแบ่งออกเป็นสองขั้ว แบบนิยมคอมมิวนิสต์ และแบบโลกเสรี ขณะนั้นสังคมมองว่าพวกนักศึกษาที่เย้วๆกันในธรรมศาสตร์ถูกคอมมิวนิสต์ล้างสมอง และเป็นพวกแดงจัด พวกฝ่ายขวาจึงมองว่าคนพวกนี้จะนำภัย มาสู่ประเทศ และต่อไปประเทศก็อาจเปลี่ยนการปกครองมาเป็นลัทธิคอมมิวนิสต์ ที่สหรัฐอเมริกากำลังต่อสู้กับเวียดนามเหนืออยู่ในขณะนั้น

ขณะเดียวกันรอบบ้านเราขณะนั้นก็ตกเป็นประเทศคอมมิวนิสต์กันหมดแล้ว ความกลัวในลัทธินี้จึงมีมากในกลุ่มคนไทยที่นิยมฝ่ายขวา กลัวว่าพุทธศาสนาจะถูกทำลาย สถาบันกษัตริย์จะถูกโค่น คนรวยถูกยึดทรัพย์ ประชาชนจะถูกเกณฑ์ให้ไปทำนา มีการแบ่งปันอาหาร ระบอบการปกครองจะไม่มีการแบ่งชนชั้น ทุกคนต้องเสมอภาค ไม่มีการกดขี่ ฯลฯ ฟังดูแล้วสวยหรู และหมาะสำหรับประเทศด้อยพัฒนาเช่นไทย

แต่ที่สุดระบอบนี้ก็ไปไม่รอด เกิดความอดอยากล้มตายกันหลายสิบล้านคนในประเทศจีน เนื่องจากนำเงินมาทุ่มสร้างอาวุธ จนประเทศยากจน เมื่อประเทศผู้นำของโลกคอมมิวนิสต์ได้แก่ รัสเซีย และจีน ล่มสลาย ประเทศคอมมิวนิสต์อื่นๆก็ล่มตาม กระทั่งคนไทยที่ฝักไฝ่ลัทธินี้และหลบซ่อนอยู่ตามป่าหมดผู้สนับสนุน ก็ต้องออกมามอบตัวตามนโบยาย 66/23 และ 66/24 ในยุคที่พลเอกเปรมฯเป็นนายกรัฐมนตรี และมีพลเอกชวลิต ยงใจยุทธ เป็นเสนาธิการทหาร ทั้งสองคนนี้ถือมีส่วนสำคัญที่ทำให้ชาติไทยยุติการสู้รบตามแนวชายแดน

ข้อควรคิด: เหตุการณ์นี้เกิดขึ้นมานานหลายสิบปีแล้ว จนเรียกได้ว่าเป็นเหตุการณ์ประวัติศาสตร์ของระบอบการปกครองไทย คนในยุคปัจจุบันจึงไม่ควรด่วนตัดสินใจว่า อะไรผิด อะไรถูก และไม่ควรคิดว่าใครผิดใครถูก เนื่องจากสภาพการณ์ของบ้านเมืองในสมัยนั้น แตกต่างกับยุคปัจจุบันค่อนข้างมาก ที่ถูกนั้นควรถือว่าเป็นเสี่ยวหนึ่งของประวัติศาสตร์ด้านการเมืองที่ควรรับรู้ไว้เท่านั้นเอง

Cr : http://so.upyim.com/101125/